Ze zijn waar en doen even pijn: clichés

De crowdfundingcampagne via Voordekunst voor mijn boek Gedialogeerd is niet gelukt. ‘Financiering onsuccesvol’ staat er nu bovenaan mijn campagnepagina. Dat is even slikken. En toch ga ik lekker door. Een kort verhaal over vallen en weer opstaan. Het niet mooier maken dan het is. Want het is misschien een cliché: niet slagen doet een beetje pijn.

Het voelt als die ene toets steeds maar niet halen, terwijl je voor de rest van de vakken knettergoede cijfers haalt. ‘Ik ben toch niet achterlijk?’ Het soort tegenslag dat mijn enthousiasme, mijn overtuiging, eigenlijk mijn hele zijn in luttele seconden onderuit kan halen. Ja, zo ben ik.

Ik glijd uit over de drol die ik net zelf met verve heb gedraaid.

Weet je, al het ach en wee daargelaten, blijf ik in mijn boek geloven. Dat schijnen schrijvers sowieso te moeten doen: geloven in hun eigen werk. Dus reis ik moedig verder door Nederland om verhalen te verzamelen. Het brengt me ergens.

In een koffiehuis in IJmuiden, tussen de schapen in Weesp, in gesprek met stille helden en stoere zwijgers, aan zee in Den Haag, de Markthal van Rotterdam, in vreemde Facebookgroepen, in het groen van Naarden, aan de telefoon met vage types, zwetend op 3-hoog in centrum Utrecht, mailend met mensen die me telepathisch iets willen doorgeven, oog-in-oog met dromers en wereldverbeteraars.

Dit doe ik dus zelden: om hulp vragen.

Benieuwd naar het boek? Je kunt mij steunen. Liever niet met clichés. Iedere donatie – hoe klein ook – is welkom. En elke cent ervan gaat naar Gedialogeerd. Beloofd. Doneren kan hier. Liever een Tikkie? Laat het mij weten.

Kusje.